Ο Μίκης Κασάπης είναι Παραγωγός Προγραμμάτων Ραδιοφώνου και Δημοσιογράφος. Απόκτησε πτυχίο με διάκριση στον κλάδο των επικοινωνιών, εργάστηκε με επιτυχία για 24 χρόνια στο Τρίτο ραδιοφωνικό πρόγραμμα του ΡΙΚ και κατά διαστήματα στην τηλεόραση του Ιδρύματος ως ρεπόρτερ και ως παρουσιαστής. Εργάστηκε ως παραγωγός ραδιοφώνου στο Ραδιόφωνο «Ο Λόγος» για τέσσερα περίπου χρόνια, καθώς επίσης και στην τηλεόραση TVONE για μικρό χρονικό διάστημα. Συνεργάστηκε επί σειρά ετών με αρκετά περιοδικά σε συνεντεύξεις και με αρθρογραφία. Άρθρα του ποικίλου περιεχομένου δημοσιεύθηκαν σε κυπριακές εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας, ως επίσης και στην ιστοσελίδα tvone news. Έλαβε το δεύτερο χρηματικό βραβείο από την ΕΣΚ και άλλους κοινωνικούς φορείς για προγράμματά του στο ραδιόφωνο. Επαίνους και τιμητικές διακρίσεις πήρε από μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς για την προσφορά του στην κοινωνία μέσω των προγραμμάτων ραδιοφώνου, αλλά και για την εθελοντική του προσφορά. Πήρε τον πρώτο έπαινο σε διεθνή διαγωνισμό διηγήματος ΟΥΝΕΣΚΟ Τεχνών Λόγου και Επιστημών Ελλάδος, καθώς επίσης δυο επαίνους σε Πανελλήνιους διαγωνισμού διηγήματος. Διακρίθηκε επίσης σε διαγωνισμό Κυπριώτικου σκετς του ΡΙΚ. Προσκλήθηκε κατ’ επανάληψη από κυπριακές παροικίες του Μπέρμιγχαμ, Στοκον Τρεντ, Σίδνεϊ και Μελβούρνης, για παρουσίαση ποικίλων εκδηλώσεων εκεί, καθώς και του Ραδιομαραθώνιου. Παρέστη και έλαβε μέρος, μετά από πρόσκληση της Κυπριακής Πρεσβείας στη Λισαβόνα, στους εορτασμούς ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε. Είναι ιδιαίτερα αγαπητός στο ραδιοτηλεοπτικό κοινό της Κύπρου, αλλά και του Ελληνισμού της διασποράς. Ασχολείται ερασιτεχνικά με τη ζωγραφική και γράφει ποίηση. Το 2020 εξέδωσε με τις εκδόσεις Γερμανός το βιβλίο «Αυτά που δεν είπα…»
Δείγματα Γραφής
[…] Οι μέρες κυλούν παράξενα δίνοντας ένα αλλιώτικο χρώμα στην καθημερινότητα…
Τίποτα πια δεν είναι το ίδιο όπως πριν…
Κάνουμε τις διάφορες ενέργειές μας, για να φτάσουμε στο καλύτερο, όπως προστάζει το ένστικτο, αλλά και η ανάγκη της ίδιας της ζωής!
Η αντιμετώπιση της ζωής με την απαιτούμενη δίψα προς αυτήν καταργεί τον ίδιο τον θάνατο!
Τον καταδικάζει σε θάνατο… τον καταπατεί… τον λεηλατεί…
Και εμείς θέλουμε τη ζωή, την αγαπάμε!
Αυτό το μήνυμα προσπαθώ να περάσω στην οικογένεια που αγωνιά!
Μιλώ για την πορεία του Ιησού, τον πόνο και το δάκρυ, τον εξευτελισμό και την ταπείνωσή του…
Το δάκρυ της μάνας του στα δύσκολα, αλλά ταυτόχρονα και για την προοπτική της Ανάστασης.
Λέγοντάς τα, τα ακούω, δυναμώνω και προχωρώ.
Κάθε λεπτό που περνά φαντάζει ως ένας αιώνας…
Φαίνεται ότι μόνο στα εύκολα ο χρόνος χάνει από την αξία του και γίνεται μια στιγμιαία απόλαυση χωρίς νόημα…