Ο Κωνσταντίνος Κοκολογιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα. Έζησε σε 9 πόλεις της Ελλάδας για 19 χρόνια και μετά βρέθηκε στην νότια Ιταλία (Reggio Calabria) για άλλα 10 χρόνια. Τα τελευταία 15 χρόνια βρίσκεται στην Κύπρο.
Έχει εκδόσει 2 ποιητικές συλλογές σε Κύπρο ( “Άρα είχε δίκιο ο Μπωντλαίρ” εκδόσεις Αρμίδα, 2012 – “Α – στερητικό” εκδόσεις Αρμίδα, 2016) και μία στην Ιταλία (“Anima” Ta.Ti edizioni, 2012). Έχει μεταφράσει το έργο του Edmondo De Amicis “Gli Effetti Psicologici del Vino, 1891″ στα Ελληνικά, το οποίο εκδόθηκε από τις εκδόσεις Αρμίδα, 2013.
Με τις εκδόσεις Κενό έχει εκδώσει τη σάτιρα «Συμμορία», 2019, το μυθιστόρημα «Το ολοκλήρωμα του 133 από το πλην άπειρο στο συν άπειρο», 2020 και τη νουβέλα «Ο Σάντσο Πάντσα ζει!», 2021.
Ποιήματά του και πεζά του έχουν δημοσιευτεί σε Ιταλία, Ελλάδα, Αγγλία και Κύπρο.
Λατρεύει το ραδιόφωνο και έχει την πολιτιστική εκπομπή “Κυτταρίνη κι άλλες ουσίες” στο Λεμόνι Ράδιο
Κριτίκες έργου
Δείγματα Γραφής
Και καθώς το σκοτάδι κυρίευε την πόλη,
έκλεισα την πόρτα του διαμερίσματος και το χαιρέτισα
σα να ήταν η τελευταία μου φορά που το έβλεπα.
Έπιασα από το χέρι τη μοναξιά μου και της υποσχέθηκα
περίπατο στην πόλη.
Πόρνες universali φύλαγαν τις γωνιές των παλαιών πολυ-
κατοικιών περιμένοντας τον επόμενο πελάτη, κι ας, το ξέρω
καλά, μου το είπαν τα μάτια τους,
ήθελαν με τα νύχια τους να γραπωθούν στον τοίχο
και να γίνουν κομμάτι του.
Μεθύστακες με το μισογεμάτο μπουκάλι αγκαλιά
να μου χαμογελούν,
αλλά ακούω δυνατά το κλάμα της καρδιάς τους.
Τρελοί καρφωμένοι στα παγκάκια, έτσι δεν τους φοβίζει
η σκιά τους, πιάνουν κουβέντα
με το τίποτα ή είναι ο εαυτός τους;
Τα πουλιά ψάχνουν φωλιά για λίγη ηδονή και εγώ ανοίγω
το λαβύρινθο της ψυχής μου
για να μπουν μέσα.
Όλα είναι μάταια και πονάει
και οι εφιάλτες σαν τις αρρώστιες γίνονται μόνιμες
και σε συντροφεύουν μια ζωή,
όπως η μοναξιά
Άρα έχει δίκιο ο Μπωντλαίρ, 2012