Βιογραφικό:
Ο Χρήστος Λαμπρούδης γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στα Γιαννιτσά (Πέλλα).
Από νεαρή ηλικία εξεδήλωσε τις καλλιτεχνικές ανησυχίες του. Έπαιξε κιθάρα σε διάφορα μουσικά συγκροτήματα κι έγραψε στίχους. Αργότερα εξέδωσε τρία βιβλία φανταστικής λογοτεχνίας, το «Ακόμη και οι θεοί συγκινούνται», το «Όταν το Φως ερωτεύτηκε την Φωτιά», το «Όταν το Φως ερωτεύτηκε την Φωτιά ΙΙ», ενώ είναι υπό έκδοση το μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας «Σείριος, Ε’ Λας».
Η μελέτη της Ελληνικής ιστορίας είναι από τις πιο αγαπημένες του ασχολίες.
Έχει πτυχίο στην Αρχαιολογία, Master of Arts στην Ιστορία από το Canterbury University (2004) και Master of Science στις Διεθνείς Σχέσεις, Στρατηγική, Ασφάλεια από το Neapolis University of Paphos (2022), ενώ έγραψε και σωρεία άρθρων ανάλογου περιεχομένου.
Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Πάφο (Κύπρος), όπου το 2023 ίδρυσε τις Εκδόσεις Γλαυκώπις.
christos_lambroudis@hotmail.com
Δείγμα γραφής:
«Τα όνειρα είναι σαν καράβια, που ετοιμάζονται για ένα μακρύ ταξίδι.
Τα αποκτούν οι άνθρωποι, όταν είναι νέοι κι αυτά στέκονται έτοιμα,
καινούργια και καλοφτιαγμένα στο λιμάνι τους, περιμένοντας το σινιάλο για να ξεκινήσουν.
Ο δρόμος όμως είναι γεμάτος φουρτούνες, τρικυμίες κι άπνοιες.
Είναι ακόμη γεμάτος ξέρες, υφάλους και βράχια!!!
Ελάχιστα από αυτά θα φτάσουν στον προορισμό τους, ίσως και κανένα!!!
Οι περισσότεροι το γνωρίζουν αυτό, δεν τους εμποδίζει όμως να τα εφοδιάζουν
και να τα στέλνουν στον ανοικτό Ωκεανό της ζωής τους.»
Απόσπασμα: «Ακόμη και οι θεοί συγκινούνται».
Πες μου. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ, με τι μοιάζει η “Προδοσία”; Εάν δηλαδή είχε μορφή, ποια θα ήταν αυτή;
Πολλές ήταν οι φορές, που με απασχόλησε αυτή η σκέψη και κάθε φορά έφτανα στο ίδιο συμπέρασμα. Το τριαντάφυλλο!!!
Εάν δηλαδή η Προδοσία είχε μορφή, θα έμοιαζε με ένα τριαντάφυλλο…
Σίγουρα, εάν ήσουν εδώ, θα με κοιτούσες παράξενα κι όμως…
Η Προδοσία, έχει μία ομορφιά σαγήνης σαν κι αυτή ενός ρόδου!!!
Έχει μία μεθυστική μυρωδιά, που σε έλκει ανήμπορος να αντισταθείς, σαν κι αυτή ενός ρόδου!!!
Όταν όμως απλώσεις το χέρι σου, να την δεχτείς ή να την προσφέρεις, το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο.
Η ματωμένη πληγή και ο πόνος από τα αγκάθια, όπως όταν πηγαίνει κάποιος απερίσκεπτα, να κόψει ένα τριαντάφυλλο…
Απόσπασμα: «Όταν το Φως ερωτεύτηκε τη Φωτιά ΙΙ»
