Η Μαρία Ιωάννου, γεννήθηκε μια Τρίτη χαράματα, Δεκέμβρη του 1968, σ’ ένα χωριό κοντά στη Λευκωσία. Το 1974, με την τουρκική εισβολή, τη φιλοξένησε το χωριό της μάνας της το Μοσφίλι, που δεν το έχει ο χάρτης, ένα χωριουδάκι ανάμεσα σε βουνό και θάλασσα. Το 1981, εκεί που αρχίζει να ριζώνει ο άνεμος τη μεταφέρει ξανά, στη Λευκωσία τούτη τη φορά.Το 1986 τη βρίσκει με μια βαλίτσα πάλι στο χέρι στην Αθήνα για σπουδές στη Φιλοσοφική. Το 1992 επιστροφή στην Κύπρο. Η ζωή της αλλάζει εντελώς το 1995 με τον ερχομό της κόρης της Ιφιγένειας. Τα θρανία την καλούν και πάλι το 2003 στο Πανεπιστήμιο Κύπρου στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών. Στη συνέχεια, μεταπτυχιακό στην Επικοινωνία.

Εκδίδει την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο, Αύριο λοιπόν… το 2016 και αρχές του 2017 τη δεύτερη με τίτλο, Χρωματιστό μου γκρίζο. Έπειτα, το 2020 ακολούθησε η συλλογή διηγημάτων «Η γυναίκα που αγάπησα» από τις εκδόσεις «Ελκυστής», η οποία πραγματεύεται ιστορίες γυναικών στη σύγχρονη, σκληρή κοινωνία, υμνώντας την κάθε γυναίκα. Επιπλέον, το 2022 κυκλοφόρησε τη συλλογή Κυπριακής ποίησης, «Της καρκιάς», μεταφέροντας την καρδιά της στο χαρτί. Το ταξίδι συνεχίζεται με συντρόφους πάντα μια βαλίτσα, ένα μολύβι κι ένα κομμάτι χαρτί, για να φέρει το 2023 τη νουβέλα «Σεβντάς», από τις εκδόσεις «Αλμύρα».

Κριτικές έργου:
Α)   Κλικ εδώ
Β)   Κλικ εδώ