Η Μαρία Λουκά γεννήθηκε στη Λακατάμεια, όπου ζει μόνιμα με την οικογένειά της. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στην Αθήνα και από το 1977 ως το 2012 δίδαξε σε διάφορα Σχολεία της Μέσης Εκπαίδευσης, από όπου και αφυπηρέτησε από τη θέση της Διευθύντριας. Από το 1996 ως το 2002 ήταν αποσπασμένη στην Υπηρεσία Ανάπτυξης Προγραμμάτων του Υπουργείου Παιδείας, όπου ασχολήθηκε με τη συγγραφή σχολικών βιβλίων. Από νωρίς την κέρδισε η Λογοτεχνία και το Θέατρο.
Συνεργάστηκε με το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου, παρουσιάζοντας από την τηλεόραση βιβλία για παιδιά και για νέους, στην εκπομπή «Ορίζοντες» του πρώτου προγράμματος του Ρ.Ι.Κ.
Έχει γράψει και σκηνοθετήσει αρκετά θεατρικά έργα, κείμενα πρωτότυπα, αλλά και σκηνικές διασκευές παραμυθιών και λογοτεχνικών βιβλίων. Πήρε μέρος αρκετές φορές στους Παγκύπριους Αγώνες Σχολικού Θεάτρου, κερδίζοντας με τα έργα της τρία πρώτα παγκύπρια βραβεία και δύο επαίνους.
Για σειρά ετών υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου, και του Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού-Νεανικού Βιβλίου. Είναι επίσης μέλος του Διοικητικού συμβουλίου της Παγκύπριας Οργάνωσης Προώθησης του Γραμματισμού και Υπεύθυνη της Αναγνωστικής Λέσχης της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Λακατάμειας.
Με το γράψιμο ασχολείται από τα πρώτα νεανικά της χρόνια, εκδίδει, όμως, για πρώτη φορά το 1987 την ποιητική συλλογή «Δεκατέσσερα τραγούδια για ένα μικρό άγγελο». Το 1989 παίρνει το Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας από τον Κυπριακό Σύνδεσμο Παιδικού-Νεανικού Βιβλίου για το βιβλίο της «Ιστορίες της μικρής Φιλιώς». Το βιβλίο πήρε τον επόμενο χρόνο και το κρατικό βραβείο για την εικονογράφηση της Έλενας Πουλχερίου. Το 1992 παίρνει για δεύτερη φορά το Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας του Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού-Νεανικού Βιβλίου για το μυθιστόρημά της «Η Αφέντισσα της Λάρας». Το 2015 εκδίδει το λεύκωμα ποίησης και φωτογραφίας «Όρη Λευκά».
Εργογραφικό Σημείωμα:
- «Δεκατέσσερα τραγούδια για ένα μικρό άγγελο», ποιητική συλλογή, προσωπική έκδοση, Λευκωσία 1987.
- «Ιστορίες της μικρής Φιλιώς», μικρές ιστορίες για παιδιά, προσωπική έκδοση, Λευκωσία 1989, Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας από τον Κυπριακό Σύνδεσμο Παιδικού-Νεανικού Βιβλίου 1989 και Κρατικό Βραβείο για την εικονογράφηση της Έλενας Πουλχερίου 1990.
- «Η Αφέντισσα της Λάρας», μυθιστόρημα για εφήβους, προσωπική έκδοση, Λευκωσία 1992, Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας από τον Κυπριακό Σύνδεσμο Παιδικού-Νεανικού Βιβλίου 1992,
- «Όρη Λευκά», λεύκωμα ποίησης και φωτογραφίας, προσωπική έκδοση, Λευκωσία 2015.
Δείγματα Γραφής
Μπαλκόνι μου αψηλό με κύκλους και με ρόδακες
που ’χεις στους έλικες κλωνί λεβάντα και βασιλικό
κι έχεις για κάδρο σου τις πέτρες του βουνού
άσπρες, μελιές, στο χρώμα της σκουριάς
κι έχεις παρέα της ερημιάς το δρόπη* και τη μαρουδιά*
λικνίζεσαι θωπευτικά ανάμεσα ουρανού και γης
φρεγάτα κρεμαστή μέσα στην άχλη του πρωινού
μεγάλη όσο μεγάλα είν’ τα μικρά
μικρή όσο να χωράς τα όνειρά μας.
Στίχος 5: το δρόπη και τη μαρουδιά
Δρόπης, ερπετό αμφίβιο, του οποίου η ονομασία προήλθε από την αρχαία ελληνική λέξη υδρόφις. Ζει σε ποταμούς και σε λίμνες που σχηματίζονται στις κοίτες των χειμάρρων. Δεν είναι δηλητηριώδης, αντίθετα είναι
φίδι ωφέλιμο, αφού τρέφεται με βλαβερά για τη γεωργία τρωκτικά. Σε πολλές περιοχές της Κύπρου δρόπηδες
ονομάζουν όλα γενικά τα φίδια τα μη φαρμακερά, που η λαϊκή αντίληψη τα θεωρεί προστάτες και καλά στοιχειά
του σπιτιού. Γι’ αυτό και περβολάρηδες επίσης τ’ αποκαλούν και τόπακες.
Μαρουδιά, σαύρα.