Ο Νίκος Πενταράς γεννήθηκε στη Χλώρακα της επαρχίας Πάφου το 1949. Είναι απόφοιτος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών (Magister Artium) στις Επιστήμες της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Υπηρέτησε τη Δημοτική Εκπαίδευση από τη θέση του απλού δασκάλου μέχρι τη θέση του Πρώτου Λειτουργού και εργάστηκε με απόσπαση ως λειτουργός στο Κλιμάκιο Ελληνικών της Υπηρεσίας Ανάπτυξης Προγραμμάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης, στο Γραφείο του Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης, όπου χειριζόταν θέματα Παροικιακής Εκπαίδευσης, θέματα υλικοτεχνικής υποδομής των σχολικών μονάδων, θέματα Προϋπολογισμών κ.ά., ως Διευθυντής της Υπηρεσίας Ανάπτυξης Προγραμμάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης και ως Συντονιστής της Ενοποιημένης Υπηρεσίας Ανάπτυξης Προγραμμάτων Δημοτικής, Μέσης Γενικής και Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης.
Λογοτεχνικά έργα του, τόσο πεζά, όσο και ποιητικά, έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, έχουν ανθολογηθεί σε ανθολογίες και σχολικά ανθολόγια και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και ρωσικά.
Ένας άλλος τομέας με τον οποίο ασχολείται είναι η κριτική-παρουσίαση νέων εκδόσεων. Είχε μόνιμη στήλη σε κυπριακή εφημερίδα για την κριτική-παρουσίαση νέων εκδόσεων και συνεργαζόταν παράλληλα και με το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου για το ίδιο θέμα. Έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα εκατοντάδες νέες εκδόσεις βιβλίων ποικίλου περιεχομένου.
Στις 26 Μαΐου 2000, η Παγκύπρια Ένωση Συγγραφέων, σε ειδική εκδήλωση, του απένειμε τιμητική πλακέτα για την προσφορά του στα Κυπριακά Γράμματα.
Έχει εκδώσει και τα ακόλουθα έντεκα βιβλία:
- Ώρες πολέμου (ποίηση) (1975)
- Μηνύματα (ποίηση) (1981)
- Περιστέρι μου ξεκίνα (ποίηση για παιδιά) (1987)
- Η τρίτη απόφαση (ποίηση) (1988)
- Επάνοδος (ποίηση) (1992)
- Φως εκ Φωτός (ποίηση) (1994)
- Ποιήματα (ποίηση) (1995)
- Ο Εκπαιδευτικός απέναντι στο Αναλυτικό Πρόγραμμα: Ελεύθερος πολιορκημένος; (μελέτη) (2004)
- Σε κάθε μπαλκόνι και ένα χελιδόνι (μυθιστόρημα, που απευθύνεται σε παιδιά και νέους) (2007)
- Στη μοναξιά του φεγγαριού (ποίηση) (2009)
- Σε φόντο φθινοπωρινό (ποίηση), (2015)
Δείγματα Γραφής
Επιστρέφοντας στον κόσμο
συνάντησα πολλούς επίσημους
ντυμένους με προθέσεις αλλότριες
για τούτο η παγερή σιωπή
στα σπίτια μας με τις κλειστές πόρτες
και τα βουβά δωμάτια
η φωτιά και το θειάφι
στα περιβόλια μας με τα καμένα δέντρα τους
σαν χέρια σε ανάταση.
Θα μείνω εδώ
χωρίς επίσημη στολή
αλλά μ’ εκείνη του δραπέτη της σιωπής
και διακριτικά εκείνα του ανέμου
με τους ασκούς γεμάτους
φως και πίκρα
σαν άνεμος απρόοπτος κι απρόβλεπτος
να ξευτελίζω και να γκρεμίζω
τα υποχθόνια καλοστημένα σχέδιά τους
να φυσώ με τρέλα και ν’ ανοίγω
κλειστές πόρτες και παράθυρα
να συνομιλώ με τα βουβά δωμάτια
ν’ αναρριπίζω το θειάφι και τη στάχτη
απ’ τα καμένα περιβόλια μας
να δίνω φωνή στα καμένα δέντρα
να ψάλλουν την ανάσταση.
(από την ποιητική μου συλλογή «ΣΕ ΦΟΝΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ», 2015)