Βιογραφικό σημείωμα
Η Χριστιάνα Καμένου γεννήθηκε στην Πάφο. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και έπειτα συνέχισε για μεταπτυχιακές σπουδές στο ίδιο Πανεπιστήμιο στον Τομέα Μεσαιωνικής και Νέας Ελληνικής Φιλολογίας. Μεγάλη της αγάπη αποτελεί κι η ζωγραφική. Εργάζεται ως καθηγήτρια φιλολογικών μαθημάτων στη δημόσια εκπαίδευση. Το 2020 συμμετείχε στην ποιητική ανθολογία «Οι νεότεροι Κύπριοι ποιητές και ποιήτριες 1981 -2001» των εκδόσεων Αρμίδα.
Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές Οι ελιγμοί της σκέψης (2016) και Ενδοσκόπηση (2020). Υπό έκδοση για την επόμενη χρονιά είναι το μυθιστόρημα Πάντα δίπλα σου (2025).
Το 2013 της απονεμήθηκε το Α΄ βραβείο στον ποιητικό διαγωνισμό «Καβάφης διαχρονικά επίκαιρος, 150 χρόνια μετά» που διοργανώθηκε από το πολιτιστικό ρεύμα Πάφου, το 2019 τιμήθηκε με το Β΄ βραβείο Νέου Λογοτέχνη στον 1ο Παγκύπριο ποιητικό διαγωνισμό Εις μνήμην Ναδίνας Δημητρίου που διοργανώθηκε από την Πολιτιστική κίνηση Λάρνακας και το 2020 της απονεμήθηκε έπαινος ποίησης στον Γ΄ Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό από τους Πνευματικούς Ορίζοντες Λεμεσού.
Εξώφυλλα των ποιητικών συλλογών
Δείγματα γραφής
Εις Κύπρον
Σχηματικά αγνώριστα
απροσάρμοστα
φτάνουν κάθε φορά στη σκέψη
οι στίχοι ποιητών
και εκτείνονται και επικυρώνονται
μες τις προσλήψεις της στιγμής
και εκτείνονται και επικεντρώνονται
μες τους καιρούς του σήμερα
του αύριο, του χθες.
Στο πρώτο φως, Ελύτης
«Μικρή πράσινη θάλασσα
Δεκατριών χρονών».
Και επεκτείνω,
Μικρό, περίβρεχο νησί
αιώνες ρίζωσαν την ιστορία σου,
ρυτίδωσαν τη σκέψη σου.
Εν συνεχεία, Ρίτσος
«Όλο σας αποχαιρετώ και όλο μένω»
Και επικεντρώνω,
Τρικύμιασε η θάλασσα
ασπρίσαν τα μαλλιά της απ’ τα χρόνια
μα η ματιά της κρύσταλλο ακόμη κοφτερό.
Και Σεφέρης
«Άκουσα τη φωνή
Καθώς εκοίταζα τη θάλασσα να ξεχωρίσω
Ένα καράβι που το βούλιαξαν εδώ και χρόνια,
Το λέγαν «Κίχλη». Ένα μικρό ναυάγιο.»
Και επικυρώνω,
Εις Κίχλην
λεπτές αχτίδες φωτός εισέρχονται
να λαμπαδιάσουν ότι απέμεινε
να μην επιτρέπουν πια στη μνήμη να ανακαλεί.
Εις Κίχλην….
οράματα πνίγονται
στο φόβο μην αναπνεύσουν και τρομάξουν
Εις Κίχλην …
Εις Κίχλην κάτι είχαν πει κάποτε οι ποιητές
Εις Κίχλην…
[Οι ελιγμοί της σκέψης, Κύπρος 2016]
Η ασύμμετρη λιακάδα
Χρειάζεται μια συγκροτημένη σιωπή
στο άκουσμα της ασύμμετρης εκείνης βροχής
που συμβαδίζει με την έγνοια μας
για εκείνα τα απλά
τα καθημερινά
που έτσι απλά μας προσπερνούν
και αλλάζουν, εξελίσσονται
και μεγαλώνουν, μας μεγαλώνουν.
Χρειάζεται και μια αυτοπεποίθηση
στη λιακάδα
στην ασύμμετρη εκείνη λιακάδα
που φωτίζει το δρόμο μας,
γράφει, πλάθει, δημιουργεί
έτσι απλά
και αποστασιoποιείται έπειτα
καθώς μας αφήνει να προχωράμε
συνοδοιπόροι
με το φως της.
[Ενδοσκόπηση, Κύπρος 2020]
Εις Κύπρον 2017
Και εμείς εδώ
απλά περιμέναμε μια άνοιξη.
Έτσι απλά,
για να συνωμοτήσουμε μαζί της.
Και εμείς εδώ
απλά περιμέναμε ένα φως
για να λοξοδρομήσουμε μια φορά
από τα κουμπωμένα πλαίσια
αυτού του νησιού
από τα προδιαγεγραμμένα
και αλογάριαστα αυτά πλαίσια
που κάποια στιγμή πρέπει να διασπαστούν.
Και εμείς εδώ
απλά περιμέναμε να αλλάξει επιτέλους
γύρω μας το χρώμα,
να διανοίξει το φως μια επιπρόσθετη θέση.
Έτσι απλά,
σαν κάλυψη ή προκάλυψη
του φόβου αυτής της δικαιολογημένης ανασφάλειας
για αυτή την αλλαγή.
Και εμείς εδώ
απλά ενδέχεται
να σωπαίνουμε και να ακροαζόμαστε
τον ήχο που διατείνεται την ελπίδα
τον ήχο που διασπάει επιτέλους
αυτή την επί χρόνια συγκροτημένη δομή.
Και εμείς εδώ
απλά περιμενούμε αυτή την συνωμοτούσα άνοιξη
για το τι επίκειται να φέρει, να επιφέρει
ή να επαναλάβει σε αυτό το νησί
που όλο και μεγαλώνει, μεγαλώνει
με την ιστορία του.
[Ενδοσκόπηση, Κύπρος 2020]